لوئيس ايناسيو دا لولا، رئيس جمهور برزيل: "چهار ساله نمي توان خطاهاي پانصد ساله را ترميم کرد"، لوموند، برگردان از سيامند

لوموند 21 ژوئن 2004
Francesca Relea (El Pais)
انتخاب شما به رياست جمهوري در اکتبر 2002 , مايه بازگشت اميد به قلوب ميليونها نفر از محرومان بود , تصور مي کنيد پاسخ اميد آنها را داده ايد ؟
فرصت نداشتيم . من هيچ تصوري از مصيبتي به نام تشکيلات اداري نداشتم . دستگاه خدمات عمومي کاملا از شکل افتاده بود . شرايط اقتصادي خيلي بدتر از آن چيزي بود که تصورش را مي کردم . برزيل با يک تراکم تاريخي قروض اجتماعي روبروست و همه چيز مي بايست بازسازي شود , از نيروهاي مسلح بگير تا وزارت برنامه ريزي . دولت پيشين قروض بسياري براي ما باقي گذاشته .
مجبور شديم نزديک به 5 ميليارد دلار از بودجه کسر کنيم . برنامه من مشتمل بر توسعه است و براي اين کار نياز به سرمايه گذاري داريم . طي سال اول کوشيديم که ثبات اقتصادي را بازگردانيم . هنوز موفق به توزيع مجدد درآمدهاي مورد نظر نشده ايم . طي چهار سال نمي توانيم خطاهاي پانصد ساله را ترميم کنيم .
چه چيزي درکارنامه ي 18 ماهه رياست جمهوري شما هست ؟
موفقيت ما تا کنون نسبي است . نتوانستيم به همان سرعتي که آرزو داشتم پيش برويم , ولي براي اولين بار رشدي متداوم داريم و ثبات اقتصادي هم به منطقي استوار شده است . هدف ما هزينه کردن در رشته هاي داراي اولويت و در ضمن برآوردن تعهداتي است که در گذشته صورت پذيرفته اند , چرا که اعتبار ما در گرو آن است . بيش از هر زمان ديگري وام هاي کشاورزي به مزارع خانوادگي داده ايم , با کارگران و همينطور بانکدران توافقاتي امضا کرده ايم تا که گروه اول بتواند از وام هاي با بهره پائين بهره مند شده و اقساط آن از حقوق ماهانه اش کسر شود . ما به « بي زمين » ها قول داده ايم که تا پيش از پايان دوره ي رياست جمهوري ميان 480000 خانواده به تقسيم زمين بپردازيم و سند مالکيت 130000 خانوار ديگر را رسميت ببخشيم .
شما نزد بازار محبوب تريد تا افکار عمومي .
سال گذشته , ما مجبور شديم که 140 ميليارد رئال ( 9/47 ميليارد دلار ) سود بدهي هايمان را بپردازيم . مازادي مالياتي معادل 25/4 % از توليد ناخالص داخلي را توانستيم کنار بگذاريم و موفق به بازپرداختي معادل 62 ميليارد رئال شده ايم ؛ باقي هم برنامه ريزي شده . مازاد حاصله کفاف پرداخت بهره هاي غول آسا را نمي دهد , چرا ؟ چون بيش از 70% از بدهي هاي ما قراردادهايي است با سرمايه گذاران جزء برزيلي . اگر که بدهي هايشان را پرداخت نکنم , قادر به تشويق خارجي ها و يا برزيلي ها به سرمايه گذاري در کشورمان نخواهم بود .
آيا فراخوان « پايان گرسنگي » نتيجه اي داده است ؟
من تعهد کرده ام که به 11 ميليون خانواده ( 44 ميليون نفر ) طي برنامه هاي « پايان گرسنگي » و « بورس خانواده » تا سال 2006 کمک کنم . تا کنون به سقف 4 ميليون خانواده رسيده ايم , و در ماه دسامبر اين رقم به 5/6 ميليون مي رسد . من به تعهد خودم مبني بر اينکه هر برزيلي سه وعده غذاي روزانه داشته باشد عمل خواهم کرد . ايده آل نه , اما راه حلي از سر اضطرار است . ما مي خواهيم شرايطي پديد آوريم که اقتصادي مستحکم بتواند به توليد کار بپردازد . نمي خواهيم که دست يابي به رشد اقتصادي 4% به قيمت ورود به دوران بحران در سال بعدش باشد . ما به راحتي مي توانيم به 4% برسيم و در سال آينده آن را پشت سر هم بگذاريم .
به چه طريق بر گرسنگي فائق مي آييد ؟
من در کارِ دعوت همه ي رهبران حکومتها و دولتها براي تاريخ 20 سپتامبر هستم تا اينکه به اتفاق يکديگر صندوق جهاني عليه گرسنگي را پديد آوريم . اميدورام که اين منطق قلوب و ذهن هاي دولتهاي ديگر را نيز به خود حساس کند . خوشبختانه تا کنون – رئيس دولت اسپانيا – خوزه لوئيس رودريگز زاپاترو اعلام کرده که به اين طرح سازمان ملل خواهد پيوست , بهمراه ژاک شيراک , رئيس جمهور شيلي ريکاردو لاگوس و بسياري ديگر .
از نظر اپوزيسيون , انتخابات شهرداريها در ماه اکتبر اولين آزمون دوره قدرتمداري شما خواهد بود . اگر حزب کارگرانِ ( PT ) شما شهرداري سائوپولو را از کف بدهد , آيا براي شما شکستي فردي محسوب خواهد شد ؟
رابطه ي مستقيمي وجود ندارد . وقتي که شهروندان شهرداري را انتخاب مي کنند , کسي را برمي گزينند که گمان دارند بيش از همه براي شهر آنها زحمت کشيده , به دلايلي منطقه اي و نه ملي . من در مبارزه ي انتخاباتي نيستم , زيرا من در ائتلافي از احزاب حضور دارم که کانديداهايشان در مناطق مختلف حاضرند . من حق ندارم در يک مبارزه ي انتخاباتي عليه کساني که حامي من هستند شرکت کنم . حزب کارگران بسياري افراد لايق , وزير , نماينده دارد که در جريان انتخابات بموقع دخالت خواهند کرد .

آيا برزيل مي تواند نقش رهبري در امريکاي لاتين بعهده بگيرد ؟
نقش رهبري بي دليل به کسي سپرده نخواهد شد , بستگي به توانايي کاري دارد . فعلا از اينکه رهبر برزيل هستم خيلي هم خوشحالم . اميدورام که بر امريکاي جنوبي سياستي مبني بر اعتماد ميان کشورها و دولتها حاکم باشد . ما مرحله اي ويژه را در روابطمان با آرژانتين , اوروگوئه , پاراگوئه , بوليوي , کلمبيا , پرو , ونزوئلا و ... طي مي کنيم . تا زماني که گردهم نياييم و به توافقاتي براي تهيه و توليد تاسيسات لازم براي رشد دست نيابيم , همچنان کشورهايي در حال توسعه خواهيم بود .
نظرتان در مورد روابط با ايالات متحده و اتحاديه اروپا چيست ؟
26% از تجارت خارجي برزيل با ايالات متحده است و 26% با اتحاديه اروپا . در شرايطي که تنها يک کشور از موقعيت تجاري بالايي برخوردار باشد , ميدان حرکت و امکان گسترش را کاهش مي دهد . آيا ما بايد تمام عمرمان را به التماس از اروپايي ها بگذرانيم که از ميزان يارانه هايشان به کشاورزان بکاهند ؟ نه . ما مي بايست در جستجوي شرکاي ديگري با امکاناتي تکميل کننده باشيم . چين سياست خوبي در زمينه پرتاب ماهواره دارد , برزيل هم که سازنده هواپيماست . خوب ما مي توانيم تبادل تکنولوژي داشته باشيم . چه رابطه ي تکميل کننده اي مي تواند ميان برزيل با آرژانتين و يا برزيل و افريقاي جنوبي باشد ؟
روي روابط بين المللي چقدر حساب مي کنيد ؟
ما G20 را پديد آورديم , بلوکي که قادر به تحميل خود به سازمان تجارت جهاني ( OMC ) است . اگر من پيشنهاد جغرافياي تجاري جديدي در جهان مي دهم , براي اين است که مي بايست از پتانسيل ديگر کشورها نيز بهره برداري کرد . درغيراين صورت , همه ي ما وابسته به ايالات متحده و اتحاديه اروپا خواهيم بود . دنيا خيلي بزرگتر از اينهاست , مي بايست به جستجوي فضاهاي ديگري بود . من نمي توانم به فقر خود رضايت بدهم , بايد براي رهايي از فقر مبارزه کرد . در نتيجه مي بايست در صحنه ي بين المللي شجاع باشيم .

برگردان : سيامند