مهمترین نگرانیها درباره کرم‌های ضدآفتاب

اگرچه کارشناسان درباره این که کدام محصول بی خطر است اتفاق نظر ندارند، اما همگی بر سر این که هنگامی که در معرض تابش نور خورشید هستید باید از یک محافظ استفاده کنید توافق دارند، اما نوع ضدآفتاب، میزان SPF و مواد تشکیل دهنده شیمیایی یا معدنی آن قابل بحث است.

به گزارش خبرگزاری مهر، انتخاب کردن محصول محافظ پوست در برابر خورشید برای بسیاری از افراد یک چالش بوده است، چرا که در حال حاضر تعداد این محصولات افزایش یافته و گزارشهای ضد و نقیضی درباره خطرات آنها منتشر می شود.

براساس قوانین جدید سازمان غذا و دارو آمریکا سازندگان این محصولات باید تا پیش از تابستان نکات خود را درباره این محصولات روی برچسب محصول مشخص کنند اما با فشار تولید کنندگان قرار شد مهلت زمانی تا دسامبر 2012 افزایش یابد.

اهمیت بی خطر بودن ضدآفتابها

اخیرا یک گروه کاری زیست محیطی گزارش سالانه ای از تجزیه تحلیل ضدآفتاب منتشر کرده است. این گروه بهداشت عمومی بررسی ضدآفتابها را شش سال پیش در تلاش برای ارتقای آگاهی از محتویات بالقوه خطرناک این ضدآفتابها آغاز کرد.

این گزارش درجه بندی خود را به ایمنی، محافظت خورشید براساس محتویات محصول، میزان محافظت در برابر اشعه های ماورای بنفش A و ماورای بنفش B و نرخ میان این دو و میزان ماندگاری محصول روی پوست بود.

این گزارش بسیار جنجال برانگیز شد و پس از آن آکادمی پوست شناسی آمریکا بیانیه ای صادر کرد و اظهار داشت که تمام ضدآفتابهای این کشور بی خطر هستند.

نکا لیبا تحلیلگر ارشد این گروه اظهار داشت: کار این گزارش هشدار دهنده بود. براساس این تحقیقات اکسی‌بنزون داخل پوست نفوذ می کند و به صورت بالقوه می تواند هورمونها را مختل کند، همین نکته می تواند زنگ خطری برای پرهیز از این ضدآفتابها باشد.

به رغم این هشدارها هر روز محصولات بیشتری برای ورود به بازار مجوز می گیرند.

لیبا اظهار داشت: امسال ما تنها یک محصول از هر چهار محصول را توصیه کردیم، چند سال پیش این تعداد یک در میان 12 محصول مورد تأیید ما قرار می گرفت اما هنوز هم این محصولات با تأثیرگذاربودن و بی خطر بودن کامل فاصله دارند.

اشعه های ماورای بنفش A و B

درحال حاضر دو نگرانی درباره SPF ( شاخص محافظت دربرابر خورشید) وجود دارد: یکی SPF هایی که صرفا اشعه های ماوراء بنفش B را اندازه می گیرند. چرا که این اشعه ها ایجاد آفتاب سوختگی می کنند. تولید کنندگان ضدآفتابها تصور می کنند که شکستن این اشعه ها می تواند از شرایطی چون سرطان پوست جلوگیری کند.

کارشناسان امروز اعتقاد دارند که هر دو اشعه مضر است. اشعه های ماورا بنفش A همواره وجود داشته اند، اما پیشتر تصور می شد که بی ضرر هستند. نگرانی دوم در رابطه با ارتباط مدت قرار گرفتن در مقابل نور خورشید و بالابودن SPF است. شواهدی از این امر وجود دارد که SPF بالای 50 محافظت بیشتری را از پوست در مقایسه با SPF های کمتر ارائه نمی کند، مردم اعتماد بیش از حدی به این محصولات داشته و شاید به علت استفاده از چنین محصولاتی مدت زمان بیشتری را در آفتاب سپری می کنند.

افزودنی های مخفی ضدآفتابها

برخی نسبت به وجود نوعی از ویتامین retinyl palmitate A ابراز نگرانی کرده اند، این ویتامین اغلب به ضدآفتابها افزوده می شود، اما نتایج یک تحقیق نشان می دهد که این نوع از ویتامین A می تواند سرعت رشد تومورها و ضایعات پوستی را در مجاورت با نور آفتاب افزایش دهد.

دیگران نسبت به کمبود ویتامین D در صورت استفاده از ضدآفتابها ابراز نگرانی کرده اند. چرا که کارشناسان اعتقاد دارند که 10 تا 15 دقیقه قرار گرفتن در مقابل نور خورشید برای دریافت ویتامین D مورد نیاز روزانه براساس نوع پوست کافی است.

مواد معدنی در مقابل مواد غیر معدنی

بحث بر سر مواد معدنی یا غیر معدنی ( شیمیایی) به کار رفته در ضدآفتابها به نظر می رسد میان افرادی که به دنبال استفاده از بی خطر ترین مواد هستند یا افرادی که همه این هشدارها را اغراق شده تلقی می کنند ایجاد شده است.

ضدآفتابهای معدنی که مورد تأیید کارگروه زیست محیطی است که این گزارش را منتشر کرده، از اکسید زینک یا اکسید تیتانیوم برای کمک به محافظت از پوست استفاده می کند. اعتقاد کارشناسان بر این است که ذرات نانو و میکرو در پوست نفوذ نمی کنند. محصولات سنتی تر روی اوکتیل سالیسیلات (در 59 درصد)، اکسی‌بنزون در (52 درصد) و آووبنزون در (49 درصد) محصولات وجود دارند، تمرکز کرده اند. اکسی بنزون می تواند از سایر مواد شیمیایی تشکیل دهنده کرمها واکنشهای آلرژیک بیشتر ایجاد کند و به صورت بالقوه عامل مختل کردن هورمونها است که در میزان قابل ملاحظه به پوست نفوذ می کند.

استفاده از کرم یا اسپریهای ضد آفتاب

گزارش کارگروه زیست محیطی استفاده از کرم و لوسیون را نسبت به اسپری توصیه می کند و علت آن عدم راهیابی ذرات نانو به داخل ششها عنوان شده است.