مت‌آمفتامین با اولین مصرف خسارات جبران ناپذیر به مغز وارد می‌کند، فارس

خبرگزاری فارس: یک پژوهشگر حوزه اعتیاد گفت: مت‌آمفتامین در همان ابتدای مصرف خسارات جبران ناپذیری را به مغز وارد می‌کند که افت حافظه، پرخاشگری و تهاجم، رفتارهای جنون آمیز و آسیب‌های قلبی و مغزی از عوارض مصرف آن است.

به گزارش خبرنگار بهداشت درمان فارس به نقل از روابط عمومی ستاد مبارزه با مواد مخدر، محمدحسن فرهادی در نشست علمی – پژوهشی که با عنوان «زیر ساخت‌های زیستی عصبی تاثیرگذاری مت‌آمفتامین» با بیان اینکه شیشه یکی از مواد مخدر صنعتی ا‌ست که متاسفانه اخیراً مصرف آن در ایران شایع شده است اظهار داشت: این ماده به‌ صورت کریستال‌های کوچک شیشه مانند یا به‌ صورت پودر سفید بدون بو و تلخ که به‌‌راحتی در نوشابه‌های الکلی یا غیرالکلی حل می‌شود، سبب تشدید احساسات فرد، خستگی‌ناپذیری، بی‌خوابی، بی‌اشتهایی و لاغری می‌شود.

این پژوهشگر حوزه اعتیاد ادامه داد: ماده‌ اصلی و ترکیب شیمیایی این ماده، مت‌آمفتامین است و در مصرف تدخینی به نام‌های «Ice»، «یخ»، کریستال، شیشه و Tina نیز نامیده می‌شود، مت‌آمفتامین به فرم‌های مختلف موجود است و به روش‌های تدخینی (دود کردن)، استنشاقی (کشیدن پودر به‌داخل بینی)، تزریقی و خوراکی مصرف می‌شود و بسته به روش مصرف بر خُلق افراد اثرات تخریبی شدید و متفاوتی را ایجاد می‌کند.

فرهادی تصریح کرد: مت‌آمفتامین از نظر ساختاری شباهت زیادی به آمفتامین و نوروترانسمیتر دوپامین دارد، اما کاملاً با کوکائین متفاوت است، اگر چه هر دو ماده‌ محرک اثرات مشابه رفتاری و بیولوژیک دارند، اما تفاوت اصلی آن‌ها در چگونگی اثر آن‌هاست.

وی تصریح کرد: بر خلاف کوکائین که بسیار سریع و تقریباً کامل در بدن متابولیزه می‌شود، مت‌آمفتامین اثر طولانی‌تر دارد و درصد بیشتری از آن به مدت طولانی‌تر بدون تغییر در بدن می‌ماند که منجر به اثرات محرک طولانی‌تر می‌شود و به علت حلالیت بالا در چربی به راحتی از سد خونی مغز عبور کرده و با تاثیر بر پایانه‌های عصبی باعث آزاد شدن میانجی‌های عصبی می‌شود.

فرهادی با اشاره به عوارض کوتاه مدت مت‌آمفتامین بیان داشت: این ماده داروی محرک بسیار قوی است که حتی در دوزهای کم باعث هیجان‌زدگی، بی‌تابی، سخن‌گفتن تند، بی‌خوابی، افزایش فعالیت‌های فیزیکی، کاهش اشتها، اضطراب، بدبینی، خشونت، مشکلات قلبی و عروقی مختلف همچون افزایش ضربان قلب و ضربان نامنظم و افزایش فشار خون و با صدمه بر روی عروق باعث سکته مغزی و سکته قلبی می‌شود.

وی با تأکید بر اینکه سوء‌ مصرف طولانی مت‌آمفتامین نیز عوارض منفی بسیار از جمله اعتیاد دارد اضافه کرد: در اعتیاد به مت‌آمفتامین، نشانه‌هایی از جمله اضطراب، گیجی، بی‌خوابی، اغتشاش خلقی و رفتارهای خشن در مصرف‌کنندگان بروز می‌کند و در صورت ادامه مصرف بعد از مدت طولانی، علایم بدخلقی، افسردگی و علایم اختلال حرکتی مثل پارکینسون در فرد ظاهر می‌شود.

این پژوهشگر حوزه اعتیاد افزود: همچنین در برخی افراد علایم روانی، توهمات شنوایی، بینایی و لامسه و هذیان دیده می‌شود و بیمارانی که مصرف‌‌کننده‌ مزمن و مداوم بوده‌اند نیز با قطع ناگهانی دارو علایمی همچون افسردگی، اضطراب، احساس خستگی و میل شدید به مصرف دارو رخ می‌دهد.

وی تاکید کرد: این ماده در همان ابتدای مصرف خسارات جبران ناپذیری را به مغز وارد می‌آورد که افت حافظه، پرخاشگری و تهاجم، رفتارهای جنون آمیز و آسیب‌های قلبی و مغزی از عوارض مصرف آن است.