دلفين ها مرگ را درک می کنند و با هم حرف می زنند، مهر
نتايج دو تحقيق مجزا نشان می دهد که دلفينها قادر به درک مفهوم مرگ هستند و همچنين می توانند به روشی مشابه انسانها با يکديگر حرف بزنند.
به گزارش خبرگزاری مهر، محققان موسسه تحقيقاتی "تتيس" در ميلان ايتاليا با رصد رفتار دلفينهای بينی بطری سواحل غربی يونان دريافتند که اين حيوانات نه تنها مفهوم مرگ را درک می کنند بلکه برپايه نوع مرگ (ناگهانی، طبيعی و يا در نتيجه يک بيماری طولانی) نسبت به آن واکنش نشان می دهند.
ترجمه رفتار يک حيوان به تجربه مرگ از ديرباز مورد توجه دانشمندان بوده است. به طوريکه تاکنون نتايج بررسيها نشان داده است که بسياری از گونه های باهوش و اجتماعی از جمله گوريل، شامپانزه ها و فيلها رفتارهای ويژه ای همانند نوعی عزاداری را در قبال مرگ اطرافيان خود بروز می دهند.
در اين تحقيق که بر روی دلفينهای بينی بطری يونانی انجام شد و مجله نيوساينتيست نتايج آن را منتشر کرد علائم متعددی مشاهده شد که نشان می داد اين حيوانات نسبت به همنوعان مرده خود واکنش نشان می دهند و در ادامه کشف شد که اين پستانداران آبزی از نورونهای ويژه ای برخوردار هستند که با بينش و حس همدلی ارتباط دارند.
به همين منظور زيست شناسان اين فرضيه را مطرح کردند که اين حيوانات می توانند واکنشی پيچيده نسبت به پديده مرگ نشان دهند. اين بررسيها در سال ۲۰۰۶ آغاز شد. در سال ۲۰۰۷ دانشمندان دلفين مادری را مشاهده کردند که برای رساندن جسد بچه اش که تازه مرده بود به سطح آب تلاش می کرد تا بتواند به آن تنفس بدهد.
در طی دو روز مشاهده، اين عمل بارها و بارها تکرار شد. زمانی که دلفين مادر اميد خود را در نجات بچه از دست داد آن را با پوزه خود لمس کرد و مرتب صدايش زد.
دانشمندان فرض کردند که اين رفتار مادر می تواند به معنی برخورد با يک مرگ ناگهانی باشد. يک سال و نيم بعد، اين دانشمندان يک بچه دلفين ۲ يا ۳ ماهه را کشف کردند که به دليل آلودگی به فلزات سنگين و يا مسموميت درحال جان دادن بود.
دلفينهای بزرگسال در تلاش بودند تا همراه در حال مرگ خود را نجات دهند. يک ساعت بعد، بچه دلفين مرد. اين بار نيز، مادر در کنار جسد بچه خود ماند و نوعی مراسم عزاداری و سوگواری را برای آن برگزار کرد.
براساس ديسکاوری نيوز، همچنين محققان دانمارکی دانشگاه "آراهوس" در تحقيق مستقلی دريافتند که دلفينها با استفاده از فرايندی که شباهت بسياری به راههای ارتباطی انسان دارد با يکديگر "صحبت" می کنند.
بسياری از دلفينها صدايی شبيه به صدای سوت را منتشر می کنند که برپايه اين تحقيق، اين اصوات در واقع سوت نيستند بلکه توسط بافتهای لرزشی مشابه تارهای صوتی انسان توليد می شوند.
اين محققان در اين خصوص توضيح دادند: "وقتی ما درحال سوت زدن هستيم آهنگ صدا توسط بسامدهای رزونانس بعضی از حفره های هوا تغيير می کند. مشکل اينجا است که وقتی دلفينها شنا می کنند حفره های هوای آنها به سبب افزايش فشار محيط فشرده می شوند. اين بدان معنی است که اگر آنها بخواهند سوت بزنند بايد زير و بمی های بالا و بالاتری را توليد کنند."
اين محققان صدای ضبط شده دلفين بينی بطری نر ۱۲ ساله ای را مورد مطالعه قرار دادند. اين دلفين درون محفظه ای که ۸۰ درصد از هليم و ۲۰ درصد از اکسيژن بود نفس می کشيد.
دميدن در اين ترکيب به انسانها کمک می کند که صدای سوتی همانند صدای "دانلد داک" توليد کنند. در حقيقت در اين ترکيب صدا با سرعت ۱.۷۴ مرتبه سريعتر از يک هوای عادی حرکت می کند.
اين محققان اظهار داشتند: "ما دريافتيم که زير و بمی صدای دلفين زمانی که در اين ترکيب هليم و اکسيژن می دمد تغييری نمی کند. اين بدان معنی است که اين صدا در حفره های هوايی بينی توليد نمی شود و از اين رو سوت نيست. بلکه اين صدا در بافتهای پيوندی که در بينی می لرزند ساخته می شود. اين مشابه همان راهی است که ما انسانها با تارهای صوتی خود صداهايی را برای حرف زدن می سازيم."