امنیت کشور یا آرامش دولتمردان؟ محمد تهوري

هفتمین سالگرد قتل پروانه و داریوش فروهر را در حالی پشت سر می گذاریم که شورای تامین استان تهران حق برگزاری مراسم را از خانواده آنها سلب کرده است.

مخالفت شورای تامین استان با برگزاری این مراسم این سوال را در ذهن متبادر می سازد که برگزاری مراسم برای دو عزیزی که هفت سال از پرپر شدن شان می گذرد چه مخاطره یی برای امنیت کشور می تواند ایجاد کند؟ آیا وضعیت امنیتی تهران اینقدر بحرانی شده که برگزاری یک مجلس ختم می تواند دامنه آن را گسترده تر کند؟

مگر طی این شش سال که مراسم ختم فروهرها در خانقاه صفی علیشاه و… برگزار شد جز دخالت های نابجای عده یی نام و نشان دار تحت عنوان گروههای فشار و ضرب و شتم شرکت کنندگان مورد دیگری که مخل امنیت عمومی باشد رخ داده است ؟

آنچه واضح و روشن است اینکه برگزاری چنین مراسمی در شرایط کنونی کشور که قدرت در اختیار نیروهای نظامی و امنیتی است و جو سرکوب و التهاب همه جا را فراگرفته است قطعا نمی تواند اخلالی در نظم آهنین موجود ایجاد کند ولی آنچه شورای تامین را به صدور دستور مخالفت با برگزاری این مراسم واداشته است قطعا چیزی غیر از مساله امنیت بوده است.

به نظر نگارنده اعضای شورای تامین که از منصوبان عالیجنابان خاکستری و… هستند و به تازگی از حاشیه به متن قدرت بازگشته اند از "شرم " رای به برگزار نشدن این مراسم داده اند ؛ مگر می توان در جایی دستور قتل داد و در جای دیگر اجازه داد برای مقتولان مرثیه سرایی شود . مرور یادداشت های آقای اکبر گنجی که هنوز تاوان آن را پس می دهد و آقای عمادالدین باقی در روزنامه های صبح امروز و خرداد و… طی سالهای 77تا80 می تواند خاطره ها را دوباره زنده کند که آقایان پورمحمدی وزیر فعلی کشور و محسنی اژه ایی وزیر فعلی اطلاعات چه نقشی در پرونده قتل های زنجیره یی ایفا کرده اند ؛ حال چگونه خانم پرستو فروهر انتظار دارد که اینها مجوز برگزاری مراسم را دهند که حداقل آن زنده نگه داشتن یاد آن فاجعه عظیم و آزردن خاطر مبارک آقایان است.

خاطرم هست وقتی آقای خمینی دارفانی را وداع گفت آقای منتظری در مسجد اعظم قم برای ایشان مجلس ترحیمی برپا کرد در این مراسم همانهایی که شعار سر می دادند " خامنه یی ؛ خامنه یی هم مرجعی هم رهبری" با به هم ریختن مراسم ؛ اتهامی ناروا به آقای منتظری وارد کردند و شعار سر دادند "امام ما را کشتند ؛ برایش ختم گذاشتند" و اجازه ندادند مراسم به آرامی دنبال شود؛ حالا انها هم از شرم حکمی که صادر کرده اند نمی توانسته اند چنین مجوزی صادر کنند.

شاید از همین حیث تقاضای پرستو فروهر برای برگزاری مراسم قابل تامل باشد تا شاید عرق شرمی بر پیشانی انها بنشاند در غیر اینصورت برگزاری مراسم بنا بر عرف جامعه حق مسلم وی بود و نیازی به چنین تقاضایی نبود.