بي خبرى از اكبر گنجى و سكوت قوه قضاييه، گفتگوي مهيندخت مصباح با محمدرضا معينى، صداي آلمان

به نقل از آخرين اطلاعيه سازمان گزارشگران بدون مرز، به نظر ميرسد گنجى درسلول هاى انفرادى بند ويژه زندان اوين، يعنى در تنهايى مطلق بسر ميبرد. اينجا جايى است كه تنها ماموران قضايى ­ امنيتى حق رفت و آمد دارند. آيا در قرنطينه قرار دادن زندانى داراى حكم، زير پا نهادن صريح قوانين موجود نيست؟

بيست و هفت روز است كه خانواده اكبر گنجى، دوستان او و فعالان حقوق بشر از حال وى بى خبرند. گنجى پس از انتقال از بيمارستان به زندان ، مجهول المكان و ممنوع الملاقات است.

محمد رضا معينى مسئول بخش ايران سازمان گزارشگران بدون مرز در مصاحبه با ”دويچه وله” چگونگى تلاش اين نهاد براى پيگيرى مورد گنجى و ديگر روزنامه نگاران دربند را تشريح كرد.
------------------------------------------

مصاحبه: مهيندخت مصباح

دويچه وله: آقاى معينى در بيانيه اخير سازمان گزارشگران بدون مرز به اينكه مصمم هستيد به تلاش براى آزادى گنجى ادامه دهيد اشاره كرده ايد. چه كار مشخصى قرار است انجام شود؟

محمد رضا معينى: به طور مشخص همان كارهايى كه از قبل كرده ايم، بسيح عمومى براى آزادى تمام روزنامه نگاران وبويژه آقاى گنجى با توجه به وضعيت شان ادامه خواهد داشت. ما در همين مسير به تلاش مان براى بسيج نهاد هاى بين امللى و افكار عمومى بين الللى به منظور آزادى آقاى گنجى ادامه ميدهيم.

دويچه وله:در اين رابطه از آقاى كوفى عنان، آقاى ليگابو، از اتحاديه روپا تا جرج بوش، همه خود را درگير كرده اند . فكر ميكنيد برخورد مقامات جمهورى اسلامى راه حلى براى بن بستى كه مورد آقاى گنجى به آن دچار شده، ميگذارد؟

محمد رضا معينى: من فكرميكنم اشتباه است اگر گمان شود كارى نشده است. من فكر ميكنم مسئولان جمهورى اسلامى ميخواهند نشان دهند كه بى اعتنا هستند اما اين گونه نيست. واقعيت اين است كه آقاى گنجى را در آن شرايط به قصد كشت به بيمارستان برده بودند. اين كه نتوانستند او را به قتل برسانند يك موفقيت جهانى براى همه است.از لحاظ بين المللى واز نظر ايرانيانى كه در اين مورد تلاش كردند.ضمنا اينگونه نيست كه در روابط بين المللى، رژيمى بتواند يكسر آنچه را خود ميخواهد بتواند پيش ببرد. بگذريم كه اين رژيم هم رژيم يكدستى نيست.

دويچه وله: آقاى ليگابو آخر هفته گذشته بيانيه دادند و از جمهورى اسلامى خواستند بخاطر مسايل انسانى آقاى گنجى را آزاد كنند، رابطه شما با آقاى ليگابو و اصولا نهاد حقوق بشر سازمان ملل چگونه است؟

محمد رضا معينى: اساسا يكى از وظايف گزارشگران بدون مرز همكارى و اطلاع رسانى به اين نهاد هاست. من فكر نميكنم آقاى ليگابو خود بخود به اين فكر افتادند. اين اطلاع رسانى ما همواره ادامه داشته و من يك سوءتفاهم را هم بايد اينجا رفع كنم كه ما يك اطلاعيه داديم و گفتيم كه سكوت خود را مىشكنيم. اين سكوت، سكوت مقامات قضايى است. ما از اول هم سكوت نكرده بوديم. يك دوره اى بنا بر مذاكراتى كه در ايران پيش ميرفت، ما از اين مذاكرات حمايت كرديم و طبعا در حين مذاكرات نمى شد اطلاعيه داد و بطور مرتب اصرار برامرى كرد. اين برمبناى خوش بينى ما نبود چون دستگاه قضايى ايران بارها ثابت كرده كه نمى تواند و نمىخواهد به قوانين و تعهد هاى جمهورى اسلامى در قبال جامعه بين المللى وفادار باشد. اما در اين رابطه تلاش ما ادامه خواهد داشت و اين فقط رفع سوءتفاهمى خواهد بود براى آنان كه فكر كرده اند با سكوت ميتوانند هركارى دلشان ميخواهد پيش ببرند.

دويچه وله: منظورتان اينست در فاصله ايكه آقاى گنجى بر اساس مذاكراتى قرار شد از بيمارستان متتقل شود و اميدوارى پيش آمده بود كه ايشان را آزاد ميكنند، گزارشگران بدون مرز به اين نتيحه رسيده بود بهتر است سكوت كند تا موضوع در آرامش حل شود ؟

محمد رضا معينى: منظور من مشحص اين است كه مذاكراتى از طرف خانواده و دوستان آقاى گنجى و برخى نهاد هاى مدنى در ايران آغاز شد با مقامات قضايى براى حل اين مشكل. اين مشكل در اصل دفاع ما از مذاكره در مسئله منطقى آزادى گنجى بود بهمين خاطر هم براى پيشبرد آن مذاكره ما تا جايى كه توانستيم سعى كرديم خللى در اين روند ايجاد نشود و بنا بر اين امر هم برخى كارهايى كه در آن دوره ميكرديم مثل اطلاع رسانى و حركت هاى اعتراضى را متوقف كرديم تا آن مذاكرات پيش رود. امروز مقامات قضايى كاملا سكوت كرده اند ونه تنها به تمام حرفهايى را كه زده بودند پايبند نيستند، بلكه طى ۲۶ روز گذشته هيچ خبرى از آقاى گنجى نيست

دويچه وله: بله، حتى آقاى سحر خيز عنوان كرده كه نمى تواند نسبت به زنده بودن يا نبودن آقاى گنجى اظهار نظر كند.

محمد رضا معينى: من نگرانى آقاى سحرخيز را مى فهمم زيرا خودشان از روزنامه نگاران مورد تهديد هستند اما اين واقعيتى است كه هرگاه زندانى در جمهورى اسلامى در زندان ناپديد شده ، اين پيام خوشايندى براى خانواده و دوستان و همگان نبوده. اين نگرانى امروز جدى است . آقاى گنجى بعنوان روزنامه نگار و زندانى سياسى كجاست؟ محكومى كه حكم دارد چرا ملاقات ندارد و چرا يك عده از دفتر دادستانى و يك عده از قوه قضاييه بطو مشخص سعىميكنند با بحران آفرينى مانع احقاق حقوق واقعى مردم و بويژه زندانيان شوند.