گفتگوی علی کشتگر با رادیو بین المللی فرانسه درباره دخالت نظامیان در بمب گذاری ها

به مناسبت انفجارهای روز گذشته در تهران و اهواز رحمت قاسم بیگلو گفتگوئی دارد با علی کشتگر روزنامه نگار و فعال سیاسی در پاریس:
رحمت قاسم بیگلو: آقای کشتگر 6 تا 7 انفجار در اهواز و تهران دیروز در صدر اخبار ایران قرار گرفت در سطح بین المللی، پرسش اول من این است که به نظر شما انفجارها در دو منطقه دور از هم می تواند عامل سیاسی مشترکی داشته باشد و اصلا عوامل و منشاء این حرکت را در چی می بینید؟

علی کشتگر: خوب ببینید اینروزها همزمان با تبلیغات انتخابات فرمایشی ما شاهدیم که در همه جای ایران صدای آزادی خواهی و حق خواهی و تحریم بلند شده و رژیم هم زیر فشارهای فزاینده ملی و بین المللی جرات و بهانه سرکوب وسیع ندارد. باید دید این گونه اقدامات جنایتکارانه از چه ناحیه ای می تواند باشد و در خدمت کدام اهدافی و در خدمت چه کسانی می تواند قرار بگیرد؟ فراموش نکنیم که در گذشته نیروهای نظامی و امنیتی و سازمانهای موازی امنیتی دست به این نوع انفجارها و اقدامات تروریستی زده اند. مثلا برای ایجاد ارعاب و بهانه برای سرکوب در زمان ریاست جمهوری هاشمی رفسنجانی بمب گذاری هایی در مشهد و در حرم امام رضا و نیزدر تهران پارس رخ داد و حتی رژیم عده ای را هم گرفت و به عنوان مسببان آن جنایت در تلویزیون نشان داد. در همان زمان بنده در یک مصاحبه با بی بی سی تاکید داشتم که این کار را عوامل رژیم انجام داده اند. همانطور که می دانید در سالهای بعد روزنامه های اصلاح طلب اعلام کردند که این اقدامات زیر سر باند سعید امامی بوده و گفته شد که سعید امامی هم به این جنایات اعتراف کرده است. یعنی در واقع آن جنایات، آن ترورها و آن بمب گذاری ها را خود رژیم و رهبران رژیم انجام داده بودند. خب الان مگرچه فرق کرده؟ اتفاقا الان بیش از هر زمان افراطیون رژیم به دنبال بهانه می گردند برای پلیسی کردن و نظامی کردن فضای ایران. فریاد حق خواهی در همه جای ایران بلند است. زندانیان سیاسی مردم را به مقاومت و تحریم انتخابات فرمایشی فرا خوانده اند. ناصر زرافشان وکیل خانواده قربانیان قتل های زنجیره ای و اکبر گنجی روزنامه نگاری که پرونده این قتل ها را دنبال می کرد هر دو به همین گناه سالها است زندانی اند و هر دو هم با اعلام اعتصاب نامحدود جامعه را به واکنش و مقاومت علیه استبداد و انتخابات فرمایشی فرا خوانده اند. نویسندگان و روشنفکران به حمایت از زندانیان سیاسی در برابر اوین تحصن کرده و مردم را به حمایت فرا خوانده اند. دیروز هم در جلوی دانشگاه تهران دیدیم که اجتماعی از زنان حدود چندین هزار نفر آنجا گرد آمدند و اعلام کردند که اگر زنان حق ریاست جمهوری ندارند چرا باید بروند یک مرد را برای ریاست جمهوری انتخاب بکنند، خوب در چنین وضعیتی من فکر می کنم نیروهای افراطی و جاه طلب نظامی و سازمانهای موازی امنیتی وابسته به بیت آقای خامنه ای می توانند همان نوع اقداماتی که در گذشته انجام شده را برای پیدا کردن بهانه برای نظامی کردن فضای جامعه تکرار کنند. و مدعی هم بشوند که این اقدامات را دستهای خارجی برای برهم زدن انتخابات انجام داده است. و خلاصه وضعی را بوجود بیاورند که اولا عده ای مردم را فریب بدهند و بیاورند پای صندوقهای آرا و ثانیا اینکه فضا را هرچه پلیسی تر و نظامی تر بکنند تا بتوانند نیروهای راست نظامی افراطی وابسته به آقای خامنه ای از آن استفاده بکنند و آدم خودشان را از صندوق بیرون بکشند؟

قاسم بیگلو: به این ترتیب با تفسیری که کردید فکر می کنید که میشه انتظار داشت که برا ی حفظ امنیت یا حداقل با استناد به حفظ امنیت در روزهای آینده شاهد حضور بیشتر نیروهای نظامی و انتظامی در جامعه باشیم؟

علی کشتگر: قطعا چنین است از همین امروز من خبرهائی که داشتم در اهواز و در تهران نیروهای نظامی ونیروهای انتظامی در خیابانها مستقر هستند، در ثانی این مسئله برای روزهای آینده تا انتخابات و روزهای بعد از انتخابات که احتمال دارد مردم علیه انتخابات فرمایشی حرکت بکنند می تواند ادامه پیدا بکند. یک نکته هم دلم می خواست اشاره کنم و آن این که انفجار7 -8 تا بمب در اهواز و تهران که طبیعتا همه نیروهای سیاسی با آن مخالفند و محکوم کردند اساسا کارچهار تا جوان متعصب و پابرهنه خوزستانی نمی تواند باشد که هیچ امکاناتی ندارند بلکه فقط می تواند کار یک دستگاه وسیع و عریض و طویل نظامی باشد که بسیاری از این امکانات را در اختیار دارد و می تواند بطور هم آهنگ و هم زمان در همه جای ایران بمب گذاری کند.

قاسم بیگلو: آقای کشتگر به خوزستان اشاره کردید درست سوالم این بود که شما که سالهاست مسائل ایران را دنبال می کنید یک حرکت تجزیه طلبانه جدی در ایران قابل ردیابی است؟

کشتگر: ببینید ملت ایران بدون اغراق قرنهاست با یکدیگر زندگی می کنند و تمایل به جدائی در ایران در حد صفر است ما وقتی که به آذربایجان نگاه می کنیم می بینیم که آذربایجان سنگر مقاومت ایرانی ها بود در برابر عثمانی ها و یا اینکه در مشروطه آزادیخواهان آذربایجان اومدند تهران را آزاد کردند. در خوزستان هم ما حرکت تجزیه طلبانه ای نمی بینیم در جنگ ایران و عراق خوزستانی ها چقدر شجاعانه جنگیدند در برابر تجاوزات رژیم صدام به کشورمان، مسئله فقر هست و آزادی خواهی و اینکه اگر در هرجا قومی ایرانی بخاطر فقر بخاطر بیعدالتی، نبود آزادی اعتراضی کرد طبیعتا استبداد این را به تجزیه خواهی و تجزیه طلبی منسوب می کند و این یک امر شناخته شده ای است.