درمان بدون مراجعه به پزشک، اعتماد

بسياري از افراد در مواقعي که به بيماري هاي نه چندان جدي چون سرماخوردگي دچار مي شوند به دلايل مختلفي از جمله شلوغي مراکز درماني از مراجعه به پزشک منصرف مي شوند اما محققان براي اين مساله راه حلي پيدا کرده اند. بيماران مبتلا به امراض خفيف در هاوايي از اين پس مي توانند بدون معطل شدن در اتاق انتظار و تنها با صرف چند دقيقه پاي اينترنت، از معاينات پزشکي استفاده کنند. بيماران مبتلا به سرماخوردگي، تب شديد و برخي امراض خفيف ديگر از جمله بيماراني خواهند بود که از طريق اينترنت به خدمات پزشکي دسترسي خواهند داشت. با اجراي اين طرح، براي اولين بار در مقياس وسيع در جهان، روش معاينه از طريق اينترنت جايگزين بخشي از مراجعات پزشکي مي شود. اين طرح در طول دو سال گذشته به صورت آزمايشي در برخي مناطق انجام شده است. پس از اجراي وسيع آن در هاوايي نيز ممکن است در ايالت هاي ديگر امريکا نيز به اجرا درآيد.

در اين طرح، تماس بيمار با پزشک معالج از طريق وب کم برقرار مي شود و بيمار در اين مکالمه اينترنتي، مشکلات خود را مطرح مي کند. پزشک معالج نيز پس از تشخيص بيماري با ارائه راهنمايي هاي لازم داروهاي تجويزشده را با نسخه يي اينترنتي در اختيار او قرار مي دهد. طراحان و مجريان اين طرح اميدوارند اجراي اين طرح بتواند نيازهاي معمول پزشکي بخش وسيعي از ساکنان سالخورده يا کم تحرک مناطقي مانند هاوايي را که با مشکل پراکندگي جمعيت روبه رو هستند، تامين کند. نگراني فعلي اين است که آيا افراد مشمول چنين طرحي امکان و دانش کاربري از اين نوع ارتباط را دارند يا خير. اکنون صنعت بزرگ خدمات درماني در امريکا و همچنين برخي ديگر از کشورهاي توسعه يافته به دقت چشم به نحوه اجراي اين تجربه جديد در هاوايي دوخته اند تا کارايي آن را ارزيابي کنند. در اين طرح، براي دسترسي به خدمات آنلاين پزشکي، بيمار ابتدا ثبت نام مي کند سپس فهرستي از پزشکان قابل دسترس با نشاني و روش تماس در اختيار او قرار مي گيرد.

البته هر بيمار مي تواند در پايان هر مراجعه آنلاين پزشکي ارزيابي خود را از آن پزشک در صفحه يي ويژه بنويسد. اين ارزيابي ها در اختيار ديگر مراجعان قرار مي گيرد. پيش از اين روش ارتباطات ويدئويي اينترنتي گاه براي برخي از معالجات، به ويژه در مناطق دورافتاده، به کار گرفته شده بود. به باور طراحان و پزشکان فعال در اين طرح، تماس اينترنتي مي تواند بخشي از مراجعات ساده و غيرضروري بيماران به بيمارستان ها و بخش هاي اورژانس را بکاهد و تا حدي مشکل کمبود پزشک و کادر درماني را در برخي ايالت هاي امريکا جبران کند.

در عين حال اين طرح مي تواند از بودجه هاي درماني بکاهد زيرا براي اجراي چنين طرحي کلينيک يا مطب جديدي تاسيس نمي شود و همچنين مراجعات پزشکي با بهايي نازل تر ارائه مي شود. يکي از نکاتي که در مورد اجراي اين طرح پرسش برانگيز است ميزان دقت در تشخيص پزشکي است. چگونه پزشک مي تواند بدون معاينه جسم بيمار از نزديک، مثلاً بدون آنکه به ضربان قلب يا وضع تنفس او گوش بدهد، تشخيصي دقيق داشته باشد. مجريان طرح مي گويند اين روش فقط براي بيماري هايي که تشخيص آنها ساده است به کار برده خواهد شد و پزشکان موارد غيرقابل تشخيص اينترنتي را به معاينه حضوري ارجاع خواهند داد.

انتخاب هاوايي به عنوان اولين ايالت براي اجراي اين طرح دلايل مختلفي داشته است. از دلايل مربوط به جغرافياي جمعيتي اين ايالت که بگذريم، دسترسي قوي و سريع ساکنان اين جزاير به شبکه اينترنت از ديگر دلايل بوده است. اما از اين دلايل گذشته، ايالت هاوايي با مشکل بزرگ کمبود کادر پزشکي و درماني روبه رو بوده است. به ويژه در جزاير کوچک و دورافتاده آن که محل سکونت اقشار کم درآمد است و بسياري از ساکنان را براي رفع مشکلات پزشکي خود به مسافرت به مراکز ايالتي وامي دارد.