تهـران ، پايتخت وبلاگ جهـان ، محمود اروج زاده، دنيای كامپيوتر و ارتباطات

- حالا ديگر وبلاگ، مرز نمی‌شناسد، و از هر قوم و زبانی را می‌توان در ميان بلاگرها يافت.

- وبلاگ، هم ذاتاً، و هم بدليل كاربردهای خاص آن، دارای ويژگی‌هايی است كه بتدريج، بلاگرها را مجازاً عضو يك فضای مشترك می‌كند، و شهروند يك سرزمين. مشخصات اين سرزمين چيست؟

- جف جارويس، از وبلاگ‌نويسان معروف، خبری را از وبلاگ درخشان خوانده بود كه گويای افتتاح يك كافه ويژه بلاگرها در قلب تهران بود. جارويس با اشاره به اين نكته كه وبلاگ‌نويسان برخی شهرهای دنيا(مثلاً سانفرانسيسكو و نيويورك) خيلی مايلند شهر خودشان را كانون و مركز وبلاگ‌نويسی دنيا بنامند، بدرستی يادآور اين نكته شده بود كه وبلاگ در ايران، چيزی فراتر از يك موج و جنبش مجازی را در دل خود دارد، و چه بسا قرين يك نوصنعت باشد. بنابراين چرا تهران پايتخت وبلاگ جهان نباشد؟

- همين طور است! با اين همه شور و شوق، سرعت گسترش، و تنوع كاربرد وبلاگ برای دسته‌های مختلف و متنوع كاربران ايرانی و تاثير بارز آن، ديگر كجا را می‌توان كانون وبلاگ جهان ناميد؟ بجز وبلاگستان فارسی(و به طور نمادين: تهران) كجای دنيا است كه اين همه آدم جور و واجور، در پايان روز مشتاقانه مقابل مانيتورهای خود می‌نشينند تا ايده و نظر و شوق و بغض و گفته‌ها و ناگفته‌های خود را بر صفحه وبلاگشان با همه دنيا در ميان بگذارند؟ از اميرعظمتی و آرشی و الپر گرفته تا سايموند و زهرا و دات و فارس‌تك و محمدعلي ابطحي و...

- آری، تهران ، پايتخت وبلاگ جهان است!